αντί προσευχής σαν ευχή σε απελπισμένους

[fblike]
 

 
Το 2012, διέψευσε κάθε μύθο
ξεπέρασε κάθε φαντασία και πρόβλεψη
κραταιές οικονομικές Δυνάμεις επί της Γης
σκεπάσθηκαν από το σεντόνι των απαιτήσεων
των ανώνυμων και αχόρταγο Αγορών
τράπεζες μετατράπηκαν σε ναούς προσευχής
και πυρηνικά καταφύγια διάσωσης
πρώην ισχυρών, αλλά πάντα παντοδύναμων
οι Λαοί έγιναν ζητιάνοι και μετανάστες για να επιβιώσουν
οι νίκες και οι δάφνες στο πεδίο των μαχών
έγιναν μπούμερανγκ στα κεφάλια των νικητών
άδικοι επιβραβεύθηκαν και αθώοι απώλεσαν
ικανοί αποχώρησαν, επικράτησαν οι μέτριοι
αριθμοί και τα οικονομικά μεγέθη διαψεύστηκαν
η λιτότητα και η στέρηση και το σκοτάδι και η κατήφεια
έγιναν όπλα καθημερινής εξάσκησης
ο κραταιός καπιταλισμός γνώρισε πρωτόγνωρα βάθη γκρεμού
κι εμείς μάθαμε – για τα καλά – ό,τι δεν υπάρχει βυθός
σε φουρτουνιασμένη μαύρη θάλασσα
οι υποσχέσεις και τα χαμόγελα των εκλεγμένων
έριξαν ένα βαρύ πέπλο απελπισίας και απαισιοδοξίας παντού…
οι πολιτικοί, γυμνοί στα μάτια του κόσμου,
ανήμποροι να προστατέψουν, να διοικήσουν,
να νομοθετήσουν, να πουν έστω την παραμικρή αλήθεια
ακόμα και τις τελευταίες ώρες του χρόνου ζούμε
απίστευτες σκηνές φρίκης με θύματα αθώους,
μια τρομακτική επίδειξη βαρβαρισμού
κι ασυνείδητης απανθρωπιάς
στο όνομα της αντεπίθεσης,
της δήθεν δίκαιης τιμωρίας
και της επιβίωσης του εγωισμού και των φιλοδοξιών
δόξα στο όνομα του άκρατου εγωισμού
Το 2013, ας είναι μια χρονιά γεμάτη – επιτέλους – ανυπακοή,
αμφισβήτηση και ρήξη με όλους
και πρώτα πρώτα με τον ευατό μας
αυτό το παράξενο αίσθημα πως έχουμε πόλεμο
έχει πλέον επιβεβαιωθεί
είναι πια – ανεπιστρεπτί –
εποχή μάταιων προσωπικών επιδόσεων
προσωπικών εξεγέρσεων
προσωπικών επαναστάσεων
δεν περισσεύουν πια δάκρια και οίκτος
εύχομαι υγεία σε όλους
κι κυρίως σε όσους μπορούν
– παρ΄όλα αυτά –
να χαμογελούν
μακάριοι , μοιραίοι και ζηλευτοί