Δεν υπαρχει γιατρεια

Clipart Radio

Εάν γιατρευτώ
και περπατήσω ξανά
εάν σταθώ όρθιος
εάν μπορέσω να βγω έξω
από μόνος μου
και να πάω πάλι
όπου μ’ αρέσει
θα μου αρκούσε
μια μικρή βόλτα
μέχρι το περίπτερο
ακόμα και με το χιόνι
και με κίνδυνο να πέσω
και μια ωραία ιδέα
θα ήταν η περιπέτεια
ενός γεμάτου ταξιδιού
πολύ μακριά
η Οδύσσεια μιας μέρας
στο κυνήγι απρόβλεπτων στάσεων
και συναντήσεων
ανακαλύψεων και λοξοδρομήσεων
μονάχα για την ευχαρίστηση
και για την μυρωδία
ένα φλυτζάνι καφέ και
να μείνω μέσα
μοναχά να μυρίσω
τον καπνό των τσιγάρων.
Να μπώ να μιλήσω
με τον μανάβη
κοιτώντας το χρ΄πωμα
μέσα στα καφάσια τους
από κάθε φρούτο και λαχανικό
γεμίζοντας τα χέρια μου
με αυτά τα υπέροχα σχήματα.
Θα χάσω χρόνο
στο δρόμο
στα ίχνη του γάτου μου
ρουφώντας τον
ψυχρό και καθρό αέρα
και πίνοντας γουλιά γουλιά
για πο΄λύ ακόμα
το άρωμα της ομίχλης.
Εάν γίνω καλά…
Θα ξαναπεράσω μέσα από το ήδη γινωμένο
και το ήδη ιδωμένο
το άπειρο
που γνώρισα

Όμως τώρα, όλα
έχουν χαθεί, έχουν τελειώσει
και γλιστρήσει πάνω στην κατηφόρα
του ξοδεμένου χρόνου
που χάθηκε και σκορπίστηκε
μέσα στη ρωγμή
χωρίς επιστροφή
από το αντίο.
Ανεβαίνοντας
τις σκάλες της ζωης
για μήνες κια χρόνια
έμαθα
με την εμπειρία
την ιεροτελεστία της θλίψης
και την τέχνη του θανάτου
χωρίς αυταπάτες :
Αγαπώντας την ύστατη ώρα
στο προσκέφαλο
γιορτάζοντας
την τελευταία
πράξη της εξόδου και
προσπαθώντας να το ανταλλάξω
με το επιχείρημα
της ευφυίας
και χωρίς περηφάνεια
μια αξιοπρέπεια στην ανεπάρκεια
των οργάνων
στην ζημιά της εγκεφαλικής λειτουργίας
και στη βαθμιαία
καταστροφή
κάθε ζωτικού σημείου.
Είναι η στιγμή της συνάντησης
και του αποχαιρετισμού:
Η παρηγοριά του
στον τρόμο
και η παρηγοριά
από τον θρήνο αυτών
που τον αγάπησαν
τη στιγμή
που χωρίζονται
πηαγαίνοντας ο καθένας
στον δικό του προορισμό.
Κρεμασμένοι ο ένας με τον
άλλο κι όλοι μαζί
και αυτός από εκεί προσεκτικός
στο σκοτάδι που τον τυφλώνει
πέρα από την έξοδο τώρα
κάθε πρόβλεψης
από την άλλη πλευρά
του μεταλλίου του
Σε βλέπω τώρα
μονάχα στις πλατείες
όπως στη κορυφή
κατεβα’ινοντας κάτω
πάντα πιο χαμηλά
πηγαίνοντας μπροστά
στο στενό μονοπάτι
στο τέρμα της εξόδου
όπου θα χαθείς.
μη φεύγεις,
μείνε εδώ,περίμενε.
Είσαιπια σε επαφή
με κάτι άλλο
στο οποίο δεν μπορώ καθόλου
να συμμετέχω.
Δεν θα μπορέσεις
να με δείς αλληλέγγυο.
Το σε βιάζει;
το ξέρω ότι δεν το ξέρεις
μα είμαι εγώ
που θα υποστώ την κλοπή.
Αέρα της ανάσας μου
αίμα
του κορμιού μου.
Χωρίς εσένα τι να κάνω στη ζωή μου;
ΠΑΟΛΟ ΡΟΥΦΙΛΛΙ

Reply