ανωφελο να μιλας γι' αγαπη, γιατι η αγαπη εχει τη δικη της γλωσσα

«Της είπα, μου αρέσεις, θέλω να σου βάλω βάλω λίγο μέλι και να σε φάω σαν λουκουμάδα!»
Γιώργος Μάγκας. βιρτουόζος κλαριντζής.
Τζούλη Τζινιέρη, τραγουδίστρια.
Αυτή του ράβει τα συγκλονιστικά κοστούμια του και είναι η μούσα του. Αυτός την πάει βόλτες και την ποτίζει νερό απ’ την πηγή.
Η περίπτωση του Γιώργου Μάγκα και της συζύγου του είναι ξεχωριστή. Δεν είναι μόνο ένα από τα πιο εντυπωσιακά ζευγάρια πάνω στο πάλκο, με χρυσοποίκιλτα κουστούμια και εκκεντρικές εμφανίσεις που είναι από μόνες τους γεγονός, είναι αναμφίβολα και από τα πιο αγαπημένα. Πραγματικά αγαπημένα. Στη φωτογράφηση η Τζούλη τον βοηθούσε να αλλάξει τα σακάκια χαϊδεύοντάς του την πλάτη με στοργή, εκείνος της απευθύνει το λόγο ζητώντας να τον συμπληρώσει όταν ξεχνάει ονόματα από μέρη και γεγονότα και μιλάει γι’ αυτή με λατρεία. Ο Γιώργος Μάγκας και η Τζούλη είναι μαζί σχεδόν 20 χρόνια. Τη γνώρισε την εποχή που τον είχε ανακαλύψει το MTV και προκαλούσε αίσθηση με τον «Άναρχο Θεό», έτυχε να συνεργαστούν στη Βοσκοπούλα στην Ομόνοια. Εκείνη μόλις είχε έρθει στην Ελλάδα απ’ την Αυστραλία. «Τον άκουγα από κασέτες, μου ήταν γνωστό ότι υπήρχε ένα καλό κλαρίνο στην Ελλάδα από κάποιον Μάγκα», λέει η Τζούλη, «αλλά δεν τον είχα δει. Όταν τον πρωτοείδα είπα, όπα, αυτός είναι και ωραίος!». «Όταν την είδα είπα μέσα μου ότι είναι η γυναίκα της ζωής μου», λέει αυτός, «ο έρωτας ήταν ακαριαίος. Τη ρώτησα αν θέλει να πάμε για ένα καφεδάκι, αλλά δεν έγινε τίποτα γιατί ήμασταν συνεργάτες. Αυτά λίγο πριν το Πάσχα, στο πρώτο φλερτ. Στις 9 Μαΐου πήγαμε μαζί σε ένα πανηγύρι έξω απ’ τη Λειβαδιά, στον Ελικώνα, μέσα στα έλατα. Αυτό ήταν το τελειωτικό. Με ρώτησε, τι με κοιτάς; Της είπα, μου αρέσεις, θέλω να σου βάλω λίγο μέλι και να σε φάω σαν λουκουμάδα» αναφέρει γελώντας. «Έχουμε περάσει πολύ ωραία αυτά τα 20 χρόνια μαζί, έχουμε δει πολλά, αλλά στην ουσία δεν άλλαξε τίποτα για μας, έχουμε παραμείνει οι ίδιοι. Γι’ αυτό μας αγαπάει τόσο ο κόσμος».
«Ο Γιώργος ζει για το κλαρίνο», προσθέτει η Τζούλη, «αν του το πάρεις θα πεθάνει την άλλη ώρα. Είναι άνθρωπος απλός, προσιτός, κι αυτό το εκτιμάει ο κόσμος, μιλάει ακόμα όπως μίλαγε, βγαίνει να πάει στο μανάβη και χαιρετάει όποιον συναντήσει». «Η Τζούλη μου αρέσει γιατί είναι πάρα πολύ καλή ψυχή», λέει αυτός, «καλή τραγουδίστρια, καλή νοικοκυρά, είναι κυρία. Με φροντίζει και τη φροντίζω, κάνουμε μπάνιο ο ένας στον άλλο, τη στεγνώνω, με στεγνώνει, μου βάζει τις κάλτσες και τα παπούτσια. Δεν υπάρχει τίποτα που να με ενοχλεί σε αυτή, τα έχει όλα. Ό,τι ώρα κι αν της το ζητήσω, θα πιάσει την κατσαρόλα να μαγειρέψει, κεφτεδάκια τηγανητά που μου αρέσουν, όποτε γυρνάω στο σπίτι βρίσκω έτοιμο αυτό που θέλω. Δεν μου έχει φέρει ποτέ αντίρρηση, κι εγώ δεν της χαλάω χατίρι. Θέλει βόλτα; Μου λέει, Γιώργο πάμε κάπου για καμιά ωρίτσα; Μία θέλει αυτή, δέκα την πάω εγώ. Φεύγουμε από τη Λειβαδιά και πάμε στην Αθήνα να χαζέψουμε βιτρίνες. Ρουτίνα δεν έχουμε, όταν το πράγμα πάει να μας στεναχωρήσει πετάμε τα ρούχα σε μια βαλίτσα και φεύγουμε». «Δεν μαλώνουμε ποτέ» λέει αυτή. «Μόνο κάτι χαζοδιαφωνίες, δεν με έχει βγάλει ποτέ έξω από τα ρούχα μου. Κάποιος πάντα πρέπει να κάνει πίσω για να υπάρχουν ισορροπίες». «Το πιο τρελό πράγμα που έχουμε κάνει; Το κάνουμε συχνά, μετά το φαγητό μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και οδηγάμε μιάμιση ώρα για να πιούμε νερό σε μια βρυσούλα έξω από τη Λαμία που έρχεται ψηλά απ’ το βουνό. Τα αφήνουμε όλα και φεύγουμε μαζί. Κι όπου κι αν είμαστε, τη ρωτάω, σου αρέσει να πάμε σε ένα ξενοδοχείο; Θέλεις; Πάμε για καμιά ώρα, δύο, γινόμαστε ευτυχισμένοι και φεύγουμε. Δεν χρειάζεται να περιμένεις μέχρι να πας το βράδυ στο σπίτι και τέτοια…».
Από τη LIFO, τεύχος 14.2.2008
για δύο καταπληκτικούς φίλους
και συναρπαστικούς ανθρώπους
για τον Γιώργο και τη Τζούλη
χαιρετίσματα στο φιλόξενο σπίτι τους
στη Λειβαδιά